Özbeğim
(Kaside )
Tarihindir bin asırlar
İçin degizli,Özbeğim,
Sana yaşıttır Pamir
Aksaç Tiyanşan, Özbeğim.
Söylesin Afrasiyab
Söylesin Orhun Yazıtı,
Eski tarih halkasında
Bir mercandır, Özbeğim.
El Biruni, El Harezmi,
El Farabi soyundan,
Aslı nesli belki Uzluk,
Belki Tarhan, Özbeğim.
Geçtiler zorluk yolundan
Oynatıp kılıçlarını
Nice kağan, nice sultan,
Nice bin han, Özbeğim.
Dağların etrafındasanki
Boğucu ejderha oldu,
İki ırmak, iki gözün,
Gözü yaşlı, Özbeğim.
Roma Kayseri mızrağından
Bağrında yara üstüne yara,
Cengiz ve Batuhan çerine
Göğsü kalkan, Özbeğim.
Yağdı dört yandan asırlarca
Başına yaydan oklar,
Ömrü kurban, mülkü talan,
Yurdu viran, Özbeğim.
Devrin zulmüne lakin
Bir ömür baş eğmedin,
Sen – Mukanna, komutan – sen,
Özgürlük çükan, Özbeğim.
Sen ne Zerdüşt, sen ne Budist,
Sana ne ateş, putum,
İnsanlık dini ile
Temiziman, Özbeğim.
Bilimin ışığında
Atılıp karanlık içinde,
Gözlerinden aktı geceler
Yıldızlar ülkesi, Özbeğim.
Hazırladı Miraz Uluğbey
Yıldızlar cetvelini,
Sırlı gök yüzüne ilk –
Koydu merdiven, Özbeğim.
Mir Alişir seslen işine
Yankı Verdi tüm cihan,
Şiir ülkesinde oldu
Sultanlar şahı, Özbeğim.
Bilim ve şiirde sultanlar şahı,
Ancak takdirin ekul,
Öz yurdunda çekti gurbet,
Acısızı, Özbeğim.
Mirza Babür – sen, figanın
Saldı dünya üzre od,
Şah Meşreb kanı sende
Etti isyan, Özbeğim.
Şiirin gülbahçesinde
Soldu mahzun Nadire,
Gümüşten iyıkadı gözyaşı,
Gömdü arzuyu, Özbeğim.
Ağladı ayrılıkta Furkat
Hem de kararlılıkta Mukim,
İniltinden Hint veAfgan
Ettifigan, Özbeğim.
Tarihini yazmaya, halkım,
Bin tane Firdevsi gerek,
Çünkü çektiğin birâhın
Bin destandır, Özbeğim.
Geride kaldı köhne tarih,
Geride kaldı dert, sitem,
Gitti şüphen, bitti zahmetin,
Buldu derman, Özbeğim.
Oldu gök yüzün aydınlık
Talih güneşin ile,
Oldu asırlık mumun,
Parla kışık, Özbeğim.
Ben vatan abağ desem,
Sensin onda bir tek gül,
Ben vatana göz desem,
Bir tek kirpik, Özbeğim.
Övünürüm, ana halkım,
Göğ sümüda ğederek,
Bağrında dağ yükselen
Cömert çiftçi, Özbeğim.
Özbeğim diyek oca cihana
Ne için övünmeyeyim!
Kimliğim ibilmeye devrim
Verdi imkan, Özbeğim.
Ben büyük yurt oğluyumdur,
Ben insane evladıyım,
Ama once sana olsam
Sadık oğlan, Özbeğim.
Bana Puşkin bir dünya
Bana Byron bir dünya,
Ama Nevai gibi atam var,
Göğsü göktür, Özbeğim.
Nereye gitsem başta doppim,
Kaz gibi yürürüm, dimdik,
Dünyaya namını salan
Özbekistan, Özbeğim.
Bu kasidem sana, halkım,
Ak sütü azık hürmeti,
Erkin oğlunum, kabul et,
Özbeğim, can Özbeğim.
Halima Xudoyberdiyeva nomidagi ijod maktabi o‘quvchisi
E’zoza TOJIQULOVA tarjimasi
