Sen yoʻq eding
Seni izladim shomgi shamollardan
Izladim skripka nag‘malaridan
Izladim bu sozning har bir toridan…
Barcha jufti bilan kezadi bugun
Faqat men yo‘qdirman ular ichida
Mana vals boshlandi
Birlashdilar oshiq ko‘ngillar
Faqat men yo‘q edim bu musiqada
Ko‘ngil ko‘zim, sen yo‘q eding ular orasida…
Düşer misin avuçlarıma?
Ben coşkun ırmaklar kadar hırçın
Sonbahar yeli kadar serinim
Beni anlayabiliyor musun
Uykusuz gecelerinde
Yalnızlığa ağlayabilir misin?
Üşüyen ellerimi
Yaz güneşi olmadan ısıtabilir misin?
Bahar serinliğinde
Bir gülün çiğ damlası olup
Düşebilir misin avuçlarıma
İşte o zaman beni anlarsın
Bakma öyle
Saçlarımın rengine
Tut ki boya
Bilirim
Ekin başağı gibi
Toplu senin saçların
Eteklerin flu gibi
Sonbahar gözlerinde ışık
İşte o zaman
Bende ki beni anlarsın
Uyanınca sabahları
Tutuşuyorsa göz kirpiklerin
Alev alev
Bil ki orada yanan benim ateşimdir
Mutsuzluğu atıp pencereden
Gözlerinde asılı kalan
Son damlayı
Öpebilir misin
Beni arzulayıp
Bir derin oh çekersen
İşte o zaman beni anlarsın
Arslan BAYIR,
turk shoiri
